تغذیه در بیش فعالی

حقیقات نشان داده که فاکتورهای تغذیه ای می توانند در علت شناسی بیش فعالی ADHD نقش مهمی را ایفا کنند. در زیر به چند نمونه اشاره می شود اما نباید در درمان این اختلال به تغذیه صرف توجه نمود و نقش توانبخشی در این افراد را نادیده گرفت:

-پیریدوکسینB6: افزاینده سروتونین خون است تفاوتهای بیولوزیک در افراد بیش فعال باعث می شود برای سنتز سروتونین به پیریدوکسین نیاز بیشتری داشته باشند.

- نیاسینامیدB3: در مطالعات مصرف این ماده کاهش نشانه های بیش فعالی را نشان می دهد.

-کمبود مواد معدنی: مطالعات روی بافت مو و خون افراد بیش فعال، کمبود چندین ماده معدنی مهم از جمله اهن منیزیوم و روی را نشان داده است.

-کمبود اسیدهای چرب: اسیدهای چرب ضروری بدن در این افراد کمتر از میزان لازم است. این اسیدهای چرب را میتوان در قالب مواد مکلمل شامل امگا3(روغن ماهی، روغن تخم کتان)و ماهی سالمون تامین نمود.

رژیم های غذایی شامل روغن با اسید چرب ترانس بالا و هیدروزنه و اشباع باید محدود شوند.

بازی های مناسب سنین مختلف کودکان

کودک در سنین مختلف به چه نوع بازی نیاز دارد.