چگونه می توانم با افراد دارای لکنت بهتر ارتباط برقرار کنم؟
اغلب، افراد دربارهی اینکه در یک مکالمه چگونه به فرد دارای لکنت واکنش نشان بدهند دچار تردید میشوند. این تردید منجر به این میشود که شنونده در زمانهای وقوع لکنت کارهایی انجام دهند مانند: رو برگرداندن، قطع کردن کلام فرد، تکمیل کردن کلمات، یا خیلی سادهتر، صحبت نکردن با فرد دارای لکنت. هیچ کدام از این واکنشها کمک کننده نیستند. عموما، افراد دارای لکنت، دوست دارند با آنها مانند دیگران رفتار شود. آنها بسیار خوب میدانند که گفتار آنها متفاوت است و بیشتر از بقیه طول میکشد. متاسفانه این امر گاهی فرد را به احساس فشار برای سریعتر سخن گفتن وادار میکند. تحت چنین شرایطی افراد دارای لکنت وقتی میخواهند نرم و و زمان بندی شده صحبت کنند حتی دچار دشواری بیشتری در گفتار میشوند. بنابراین شنوندگانی که ظاهری بی تاب یا بی حوصله دارند عملا سخن گفتن افراد دارای لکنت را دشوارتر میکنند.
هنگام سخن گفتن با افراد دارای لکنت، بهترین کار این است که به آنها فرصت لازم برای صحبت کردن، داده شود. سعی نشود که جملات را برای آنها تکمیل کنند یا کلمات خالی را برای آنها پر کنند. چنین رفتاری فقط احساس فشار زمانی را برای فرد افزایش میدهد. همچنین پیشنهاداتی مانند: « آهستهتر» ، « ریلکس باش» ، یا « یک نفس عمیق بکش»، حتی باعث احساس ناراحتی بیشتر فرد میشود. چون از این پیشنهادات اینطور بر میآید که به راحتی میتوان بر لکنت چیره شد، در حالی که اصلا اینطور نیست!
البته افراد مختلف دارای لکنت راههای مختلفی برای مدیریت مشکلات گفتاری خود دارند. برخی راحت هستند که در این مورد با شما صحبت کنند و برخی خیر. به طور کلی، بسیار کمک کننده است که خیلی راحت از آن فرد پرسیده شود که بهترین راه برای واکنش به لکنتش چیست؟ شما میتوانید بپرسید که: « من متوجه شدم شما لکنت دارید. آیا میتوانید به من بگویید که ترجیح میدهید دیگران هنگامی که دچار لکنت میشوید، چگونه با شما برخورد کنند؟ ». اغلب افراد (دارای لکنت) قدرشناس این توجه شما هستند. شما مطمئنا قصد ندارید از موضع بالا با آنها سخن بگویید یا صرفا بخاطر اینکه آنها لکنت دارند، متفاوت رفتار کنید. شیوه رفتار حمایتی و منطقی شما، به آنها نشان میدهد شما علاقمند به محتوای گفتارشان هستید نه به نحوهی صحبت کردن آنها. این مسیر میتواند باعث کاهش تردید یا تنش در موقعیت شده و شرایط را برای ارتباط موثر برای هر دو طرف راحتتر کند.
پنج نکته در برخورد با افراد دارای لکنت
1- از توصیه هایی نظیر « آرام باش » ، « یه نفس بکش » ، « راحت باش » ، خودداری کنید. این توصیه ها کمکی به فرد دارای لکنت نمیکند.
2- با رفتار و اعمال خود به فرد دارای لکنت نشان دهید که به آنچه می گوید توجه میکنید نه نحوه گفتارش.
3- تماس چشمی طبیعی خود را حفظ کنید و صبورانه و به طور طبیعی اجازه دهید تا فرد دارای لکنت گفتار خود را تکمیل کند.
4- جملات افراد دارای لکنت را کامل نکنید یا کلمه ای را به جای او نگویید.
5- اگر گوشی تلفن را برداشتید و صدایی نشنیدید، اول اطمینان پیدا کنید که این یک فرد دارای لکنت نیست، بعد گوشی را بگذارید.
ادرس گفتاردرمانی کاردرمانی پویش کرج:کرج سه راه گوهردشت ولیعصر4 پلاک22 واحد5
32708298
چگونه کودکان بیش فعال را در مهمانی ها کنترل کنیم؟
حتما قبل از خارج شدن از خانه، درباره جایی که میخواهید بروید و افرادی که ممکن است کودک با آنها ملاقات کند، حرف بزنید تا آمادگی وارد شدن به آن مکان را داشته باشد و بدرفتاری نکند.
خیلی کوتاه و واضح با پیامی روشن انتظاری که از او دارید، بیان کنید. مثلا «از تو میخواهم در مهمانی کنار من بنشینی و با اسباببازیات بازی کنی همین! اگر به این قول و قانون پایبند موندی بعد مهمونی جایزه داری.»
بلافاصله پس از مهمانی باید جایزه کودک به او داده شود. اما حواستان باشد که این جایزه نباید خیلی بزرگ باشد.. دقت کنید این بچهها بهخاطر نداشتن تمرکز یادشان میرود خواستهتان چه بوده و لازم است گهگاه نه با اشاره و چشم درشت کردن (برای کودکانی که بیشفعال نیستند اشارهای کوچک قابلدرک است) که با پیامهای لمسی مثل گرفتن دستشان لمس و نوازش سر یا صورت آنها و با مهربانی یادآور شوید، خواستهتان چه بوده و در ازای آن چه جایزهای منتظرش هست.
اگر کودک به قول و وعدهتان پایبند نشد، تاکید کنید مهمانی را ترک میکنید و دفعه بعد او را نخواهید برد. یادتان باشد به حرفتان پایبند بمانید و آن را در هر حال اجرا کنید.
جایزه باید کوچک و ارزان باشد و آن را در کیفتان همراه داشته باشید تا پایان مهمانی آن را بدهید یا اگر جایزه فعالیتی برایش در نظر گرفتید، باید حتما بلافاصله انجامش دهید (مثلا رفتن به پارک یا ١٠ دقیقه فوتبال بازی کردن و...)
دقت کنید تنبیهکردن این بچهها کاملا اثر معکوسی دارد و بعد از مدتی به جایی میرسید که خودتان از تنبیه بینتیجهاش خسته خواهید شد.
در نظر گرفتن پاداشهای کوچک و البته متنوع برای انتظارات و درخواستهایی که از فرزندتان دارید کاملا کارساز است. رعایت تنوع در انتخاب هدیههای کوچک بسیار مهم است. این کوچولوهای تنوع طلب وقتی ببینند همیشه جایزهشان یک مداد تراش یا فلان شکلات است دیگر تلاش نمی کنند تا آن را به دست بیاورند.
دقت کنید برای انتقال پیامها و قوانین به این بچهها حتما باید از تصاویر کمک بگیرید تا اثر بخش شود. مثلا عکس پریدن کودک روی مبل یا بچهای در حال شیرجهزدن در ظرف میوه و... باید جایی نصب شود و روی آن علامت ممنوع باشد، تا کودک بداند این کار را نباید بکند.
اگر میبینید فرزندتان به هر خط قرمز یا قانون شما احترام میگذارد، بلافاصله آن را بازگو کنید و در حضور پدر یا مادربزرگ و ..تحسینش کنید؛ «پسرم امروز آروم نشسته روی مبل و تلویزیون دیده و قانون نپریدن رو رعایت کرده براش همه هورا بکشید» حتی میتوانید یک برچسب هم جایزه بدهید. همان جا کنار قانون تصویری (اگر رعایت آن مورد برایتان مهم است) تعریف کنید که با کسب ۵ یا ٣ برچسب، جایزهای کوچک خواهد داشت.
کلینیک گفتاردرمانی و کاردرمانی پویش کرج: کرج سه راه گوهردشت ولیعصر4پلاک22 ساختمان ایران واحد5
تلفن: 32708298
چرا اختلال بلع در سالمندان شایع تر است؟
با افزایش سن، تغییراتی در وضعیت دندان ها ایجاد می شود و میزان ترشح بزاق کاهش می یابد. تحلیل رفتن استخوان فک و لثه، ضعف حرکات دهانی، کاهش حساسیت رفلکس بلع، تغییر الگوی تنفسی، افزایش میزان جویدن لازم برای آماد کردن لقمه، افزایش حرکات زبان، کندشدن کلی بلع، افزایش زمان انتقال غذا در مری و کاهش پاکسازی مری ممکن است با افزایش سن دیده شود.
– احتمال ابتلا به برخی از بیماری ها که می توانند به اختلال بلع بینجامند؛ در سالخوردگی بیشتر است؛ مثل سکته مغزی و زوال عقل.
– احتمال وقوع اختلال بلع و آسپیراسیون (برگشت مواد غذایی و مایعات از معده و مری به حلق و ریه) که نهایتا ممکن است باعث عفونت ریه شود در بیماران سالخورده بیشتر دیده می شود زیرا روند سالخوردگی، فیزیولوژی بلع بیمار را به گونه ای تغییر می دهد که آسان تر و سریع تر دچار اختلال می شود. بعضی از داروها نیز می توانند مشکلاتی در بلع ایجاد کنند.
– آسپیراسیون در سالمندان و معلولان مبتلا به اختلال بلع شایع است و ممکن است منجر به پنومونی (عفونت ریه) ناشی از آسپیراسیون شود.
– اختلال بلع خطر پنومونی (عفونت ریه) را تا 7 برابر افزایش می دهد.
– تشخیص و درمان زودهنگام اختلال های بلع می تواند خطر مرگ بیمار و بستری شدن در بیمارستان را کاهش دهد.
راهکارهای کاهش احتمال وقوع آسپیراسیون در سالمندان مبتلا به اختلال بلع عبارتند از:
1- قبل از شروع وعده غذایی خود حدود 30 دقیقه استراحت کنید.
2- برای صرف غذا روی صندلی بنشینید یا پشتی تخت را تا زاویه 90 درجه بالا بیاورید.
3- افزودن طعم دهنده ها به رژیم غذایی سالمندان می تواند راهی برای بهبود عملکرد بلع آنها باشد.
4- به سرعت غذا خوردن و اندازه لقمه ها دقت کنید.
5- به طور متناوب از لقمه های جامد و مایع استفاده کنید.
6- لقمه را در محل مناسبی از دهان قرار دهید؛ مثلا سمت راست دهان در صورتی که ضعف عضلات سمت چپ مشهود است.
7- به غلظت مناسب غذا متناسب با وضعیت هر بیمار دقت کنید.
8- دقت کنید که برخی از افراد، مایعات غلیظ شده را ناخوشایند می دانند بنابراین مایعات کافی استفاده نمی کنند.
9- استفاده از داروهای خواب آور و بی حس کننده را به حداقل برسانید زیرا این داروها می توانند رفلکس بلع و رفلکس سرفه را کاهش دهند.
10- بهتر است از داروهایی که خشک کننده مخاط هستند، کمتر استفاده کنید زیرا خشکی دهان، بلع را دشوارتر می کند.
11- عوامل حواس پرت کن محیطی را هنگام تغذیه به حداقل برسانید.
12- ورودی های حس دما، مزه و لمس در سالخوردگی و انواع معلولیت ها تغییر می یابد و این تغییرات حسی ممکن است باعث آسپیراسیون شود.
13- در دوران سالمندی، بهبود بافت و طعم غذاها می تواند به بلع بهتر کمک کند.
14- بافت های ساده تر را انتخاب کنید که راحت تر بلعیده شوند.
15- یادتان باشد که شیرینی متوسط و شوری و ترشی بیشتر فشار حرکات زبان را افزایش می دهد.
16- برای تغذیه از وضعیت چانه پایین استفاده کنید که احتمال وقوع ورود مواد غذایی به راه هوایی را تا 55 درصد کاهش می دهد.
در بسیاری از موارد اختلالات بلع گفتار درمانی و تمرینات عضلانی ان کمک بسیاری به بیمار می نماید
ادرس گفتاردرمانی و کاردرمانی پویش کرج: کرج سه راه گوهردشت ولیعصر4 پلاک 22 واحد5
32708298